Inspiracja odnaleziona w małej francuskiej księgarni – z Barbarą Kwas rozmawiała Anna Oleszko

Droga od pomysłu do jego realizacji potrafi zaskakiwać swoją zawiłością. Przykład? Warsztaty teatralne w Powiatowym Młodzieżowym Domu Kultury w Tarnowskich Górach z udziałem grup przedszkolnych. Pani Barbara Kwas jest pomysłodawcą i realizatorką opracowanego przez siebie przewodnika po teatrze dla najmłodszych pt. „Teatrospacerowicz”.

Teatrospacerowicz

Anna Oleszko: Skąd pomysł na takie warsztaty?

Barbara Kwas: Inspiracją była wizyta w stolicy Francji i odnaleziona w małej księgarni książka w postaci zbioru ćwiczeń i łamigłówek, dotyczących ważniejszych dzieł sztuki, znajdujących się w paryskich muzeach. Pomyślałam wówczas, że można podróżować także po najważniejszych zakamarkach sztuki teatru i poznawać je poprzez własne doświadczenie.

AO: Dlaczego adresatem jest akurat ta grupa wiekowa, czyli przedszkolaki?

BK: Dlatego, by uwrażliwiać i pokazywać sztukę od małego; przyzwyczajać, przygotowywać do kontaktu ze sztuką, wyrabiać nawyk obcowania z nią na co dzień, pokazywać inny, magiczny świat, w którym wszystko jest możliwe.

A.O.: W październiku odbyły się zajęcia pt. „Aktor i widz” i jest to pierwsze z cyklu dziewięciu spotkań. Na każdy miesiąc przewidziany jest inny temat. Jak przebiegały zatem te zajęcia?

B.K.: W holu Powiatowego Młodzieżowego Domu Kultury dwudziestoosobowa grupa pięciolatków obejrzała wystawę rycin przedstawiających stroje aktorów oraz różne rodzaje scen teatralnych; od sceny greckiej przez średniowieczną, teatr ogródkowy itp. Po tym wprowadzeniu w temat, przedszkolaki zasiadły na poduszeczkach w kole, tworząc widownię dla mającej się rozegrać w środku miniatury teatralnej.

Teatrospacerowicz_1

Gdy zabrzmiała muzyka, pani Barbara weszła w rolę dziewczynki, budzącej się w nieznanym otoczeniu i zaczynającej je poznawać wszystkimi zmysłami. Zaskoczenie malujące się na twarzach dzieci przeszło w zainteresowanie i wesołość. Zwłaszcza gdy pani Barbara zaczęła odgrywać różne postacie: czekającego podróżnego, sportowca, policjanta itp. Następnie dzieci zaczęły być zapraszane do zmiany roli, z widza w aktora, do wejścia na scenę i gry. W końcu „dziewczynka” zwinęła szarfę wyznaczającą granicę między sceną a widownią, wybiegła za kulisy, a muzyka ucichła. Pojawiająca się ponownie Pani Barbara poprowadziła dyskusję na temat tego, czego dzieci były świadkami. Omówiła pojęcia: aktor, widz, scena, rekwizyty, a dzieci mogły pokolorować rysunki związane z tymi terminami. Wielką ciekawość wzbudziła prezentacja miniatury sceny teatralnej. Dzieci mogły zobaczyć, w jaki sposób podnoszona jest kurtyna, obraca się scena, zapalają reflektory, którędy aktorzy wychodzą za kulisy. Na zakończenie każdy uczestnik warsztatów otrzymał broszurkę, będącą jednocześnie kolorowanką; wykonując zadania w domu, mógł utrwalić wiadomości; po czym nastąpiło miłe pożegnanie.
Kolejne spotkanie warsztatowe pt. „Ruch” w listopadzie.

Teatrospacerowicz_2

Barbara Kwas przybliża nam swoją postać:

O sobie lubię mówić poprzez swoją pracę. Kocham teatr i działania z ludźmi. Z dzieciństwa chciałabym wymazać wspomnienie o przedszkolu. Żałuję, że nie mogę chodzić do niego teraz z cudownymi, kreatywnymi paniami oraz twórczymi propozycjami zabaw. Ale pamiętam doskonale, jak będąc dzieckiem, reżyserowałam oraz grałam w scenkach z udziałem wszystkich lalek:). Taki wyimaginowany świat staram się tworzyć także dzisiaj, podczas warsztatów teatralnych z dziećmi i młodzieżą. Reżyseruję dla nich spektakle i zapraszam do wspólnego budowania przedstawienia. Prywatnie uwielbiam obcować ze sztuką i marzyć o podróżach, które mnie uskrzydlą!

Barbara Kwas – instruktor teatralny w Powiatowym Młodzieżowym Domu Kultury w Tarnowskich Górach oraz w Tarnogórskim Centrum Kultury; z wykształcenia pedagog o specjalności animacja społeczno-kulturalna, studia podyplomowe: reżyseria teatru dzieci i młodzieży w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej we Wrocławiu; obecnie studentka 2 roku studiów podyplomowych z logopedii i medialnej emisji głosu na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach.

Anna Oleszko
(17.10.2010)

(Dodano: 2010-10-18)

Dodaj komentarz