Gry i zabawy japońskie

Moja córka uczy się języka japońskiego. W jej szkole czasem odbywają się warsztaty, tym razem były na temat gier i zabaw japońskich. Zajęcia odbywają się po polsku, więc możemy w nich uczestniczyć rodzinnie.

Popularną postacią w Japonii jest Daruma Otoshi. Jak głosi legenda, był on synem króla. Porzucił wspaniałe życie i chciał wstąpić do klasztoru Shaolin. Poszedł tam, ale mnisi nie chcieli go wpuścić. Daruma udał się więc do groty, w której medytował bez ustanku. Mnichom spodobało się, że Daruma potrafi tak długo medytować, odwiedzili go w grocie i zaprosili do klasztoru. Zapytali, jak udaje mu się tak długo medytować. Mnisi potrzebowali snu. Daruma powiedział, że brakuje im ruchu. Wymyślił dla mnichów ćwiczenia.

Druga legenda mówi o tym, że Daruma podczas medytacji zasnął, dlatego odciął sobie powieki, z których wyrosła herbata. Wszystko do niego przyrosło, nie mógł wstać ani się wyprostować i musiał się do końca życia się turlać.

Darum

Japończycy stworzyli lalkę Daruma, którą traktują jak talizman. Pękate figurki przedstawiają postać Darumy w sposób karykaturalny. Jest ona kupowana często przez polityków i sportowców, gdy np. chcą wygrać wybory lub zawody.

Wierzą, że lalka pomaga spełniać życzenia. Zawiera się z Darumą umowę; ponieważ lalka ta nie ma źrenic, rysuje się jedną i mówi: Darumo, Darumo jeśli spełnisz moje życzenie, narysuję ci drugą źrenicę.

Daruma_2

Jest też drabinkowy Daruma, schodzący w dół po drabinie, który po zejściu nie może się przewrócić. Charakterystyczny kształt tych lalek powoduje, iż są one cięższe u podstawy, dzięki czemu, przewrócone, zawsze wracają do pozycji pionowej. Ta właśnie ich cecha zdaje się być najważniejsza, bowiem uważa się, że lalka taka posiada moc pomagania swemu właścicielowi w przezwyciężaniu życiowych niepowodzeń, zgodnie z powiedzeniem: „Choćbyś siedem razy upadał, podnieś się po raz ósmy”.

Koma

Popularne są też w Japonii bączki – KOMA. W odróżnieniu od znanych w Polsce wersji tej zabawki, japońskie bąki wprawiane są w ruch za pomocą sznurka nawiniętego wokół osi obrotu. Istnieje wiele rodzajów koma, niektóre z nich wydają gwiżdżące dźwięki, inne mogą służyć do losowania. W zabawie zwanej beigoma, specjalne bączki, wirując zderzają się niczym zapaśnicy na ringu. Beigoma ewoluowały i obecnie są popularne wśród młodych Japończyków pod postacią zabawek o nazwie bayblade [źródło:http://www.pl.emb-japan.go.jp/kultura/documents/Biuletyny/biuletyn0610.pdf]

Bączki

Są wśród nich:
– bączki smagane (uderzane) – używane już 1500 lat p.n.e. w Egipcie i Grecji;
– bączki wirujące – HINERIGOMA;
– bączki rzucane – NAGEGOMA;
– bączki akrobatyczne;
– bączki muszelkowe – BEIGOMA (mają podobny kształt do muszelek, a kiedyś używano muszli z wsypanym do środka piaskiem);
– bączki hazardowe – KAKEGOMA (używane przez dorosłych, ale też przez dzieci, gdy chcą wylosować, kto będzie pierwszy w kolejności w zabawie).

Podczas warsztatów zrobiliśmy BUNBUNGOMA – pani prowadząca przetłumaczyła to jako BZZZĄCZEK. Jest to zabawka z tektury i sznurka, wydająca odgłos podobny do silnika samolotu.
Podobało się nam tam, to zajęcia dla dużych i małych :).

W kwietniu i w maju zaplanowane są kolejne warsztaty i wykłady, podczas których można poznać kulturę, tradycję i zwyczaje japońskie.

Agata Zasztowt-Mroczek

prowadząca: Luiza Olejniczak (lektorka szkoły Kotonoha)
Warszawa, ul. Widok 5/7/9

(Dodano: 2013-04-07)

Dodaj komentarz