Polecamy majowe propozycje dla dzieci i młodzieży Wydawnictwa Prószyński i S-ka.
Dla dzieci
„Czary na komary” Katarzyna Dowbor, Marcin Kozioł
Czyściutkie kopytka, błyszcząca sierść i… absolutnie odlotowa grzywa. Oto Niunio, jeden z mieszkańców „Stajni pod tęczą”. Jego tęczowa grzywa i ogon to czary czy żart? Może po trochu – i jedno, i drugie… W „Stajni pod tęczą” mieszkańcy raczej się nie nudzą. I, uwierzcie, nie mieszkają tam wyłącznie konie. Spotkacie tam psy, koty, myszy, jeże i żabki. Ale najważniejsze są oczywiście konie…
Niunio, główny bohater książki, pewnego poranka na swojej głowie i ogonie odkryje roztańczone, tęczowe loki. Skąd się wzięły? I jak tu, będąc aż tak zmienionym, starać się o względy arabskiej księżniczki, czyli klaczy o słodkim imieniu Lukrecja?
Czy przyjaciele – pies Pepe, ciotka – klacz Rodezja i gospodyni Stajni – pani Kasia z wnuczką Janeczką pomogą mu w rozwiązaniu zagadki? Jak skończy się romantyczny spacer Niunia i Lukrecji na Fiołkową Polanę?
Śledząc przygody sympatycznej gromadki mieszkańców Stajni, poznacie zasady opieki nad końmi i wiele sekretów z nimi związanych. Zdradzi je Katarzyna Dowbor, która od lat zna je dobrze, a kilkoma sama się opiekuje. Nie bez powodu jest nie tylko współautorką, ale też bohaterką „Stajni pod tęczą”…
Śledząc filmy z jej udziałem, nakręcone w prawdziwej stajni i wykonując ciekawe zadania można zdobyć odznakę „Opiekuna koni”. Czy wiecie na przykład, po co koniom podkowy? I jak należy czyścić im kopyta?
Czytelnicy odnajdą w książce kody, które przepisane przy użyciu smartfona lub komputera na specjalnej stronie www.stajniapodtecza.pl pozwolą im obejrzeć filmy przygotowane specjalnie dla nich przez Katarzynę Dowbor.
Zachęcamy do lektury kolejnych tomów „Stajni pod tęczą”: „Maść na maść” i „Wojna na miny”.
Terier zazwyczaj wałęsał się po stajni. A jeśli go tu nie było, to niemal na pewno był w trakcie łowów, czyli wylizywał miskę w kuchni pani Kasi. Pani Kasia mieszkała w drewnianym domu parę kroków od nas. Opiekowała się Pepkiem. I nami wszystkimi – mieszkańcami „Stajni pod tęczą”.
To pani Kasia wymyśliła tę nazwę. Kiedy pierwszy raz przyjechała w to miejsce pod lasem, przywitała ją tęcza, która jakby rosła na łące. Od razu zdecydowała, że wybuduje tu dom. A dla nas stajnię. „Stajnię pod tęczą”. Taki właśnie szyld z literami w kolorach tęczy powiesiła nad wejściem.
W stajni było nas niemało. Wuj Celofan prawie wcale się nie odzywał, ale jak już coś powiedział, to zwykle cała stajnia rżała rozbawiona. Ciotka Rodezja nawijała za to jak najęta, na dodatek zwykle rżała od rzeczy, czyli bez sensu, a czasami – jak nie było nikogo, kto chciałby jej słuchać – mówiła nawet do rzeczy, na przykład do wiadra z wodą. Moja mama Grandeza zajmowała boks tuż obok niej i nieraz miała tej paplaniny powyżej uszu. Lubiła jednak ciotkę i nie śmiała jej zwrócić uwagi.
Marcin Kozioł jest autorem wielu książek dla dzieci i młodzieży, w tym lektury szkolnej (dla klas 4-6) – „Skrzynia Władcy Piorunów” i jej kontynuacji „Tajemnica przeklętej harfy” (więcej na stronie: detektywi-na-kolkach.pl). Prowadzi rezerwat starych komputerów, a swoje zainteresowanie nimi opisał w książce „Szalona historia komputerów” (więcej na stronie: docent5procent.pl). Zapalony podróżnik, wielbiciel koni, ostatnio przejechał konno Kaukaz Mały. Kiedy miał 16 lat zdobył magiczne stypendium i wyjechał do Szkocji, by uczyć się w Gordonstoun – szkole, która była pierwowzorem Hogwartu, szkoły Harrego Pottera. Pewnie dlatego często pozwala sobie na odrobinę fantazji, którą zapisuje w sposób niepowtarzalny.
Katarzyna Dowbor – z wykształcenia pedagog, z zawodu dziennikarka, prezenterka radiowa i telewizyjna. Od 2013 roku jest związana z telewizją Polsat. Od lat jest aktywną amazonką i przyczynia się do popularyzacji sportów konnych. Jest pomysłodawczynią organizacji Jeździeckich Mistrzostw Gwiazd, które odbywają się w Zakrzowie k. Kędzierzyna-Koźla od 1998 roku.
Ma liczną domową gromadkę – koty: Fionę i Yeagera, psy Pepe (odgrywający jedną z głównych ról w książkach z serii „Stajnia pod tęczą”) i Benia. W zbudowanej obok własnego domu stajni mieszkają klacz Rodezja i hucułka Surma. Pani Kasia uwielbia jeździć konno.
ISBN978-83-8123-236-4
Data wydania: 10.05.2018
Format: 147mm x 208mm
Cena detaliczna: 29,90 zł
Oprawa: miękka
Dla młodzieży
Ewa Nowak „Grzywa”
Ewa Nowak w swojej książce „Mój Adam” napisała:
Konie to niesamowite zwierzaki. Najpiękniejsze zwierzęta. Koń spojrzy na ciebie i wszystko wie – kim jesteś, czy powinien cię zrzucić, czy raczej być miły. Znają się na ludziach, ale jak to robią – nie mam pojęcia.
Zonia, która jest córką właściciela stajni i pani weterynarz, uwielbia konie. Spędza z nimi cały czas, biegnie do nich zawsze, by odreagować swoje stresy, uwielbia je obserwować.
I zawsze, jak to bywa w szczęśliwych, spokojnych historiach pojawia się jakieś „ale”. Zonia trenuje pod okiem ojca, byłego mistrza jeździectwa. Zdobywa medale, co wydaje się być potwierdzeniem ogromnej skuteczności swojego trenera. Ma duże szanse, by zdobyć stypendium renomowanej angielskiej szkoły jazdy. Pech chce, że jej najgroźniejsza konkurentka też bierze lekcje u ojca Zoni.
Jak poradzić sobie z rywalizacją? I jak odrzucić moralne opory przed nadmiernym męczeniem koni podczas treningu? Czy Zoni uda się przekonać ojca, że można osiągnąć dobre rezultaty, szanując konie? I której z dziewczyn uda się zdobyć stypendium – wytrwałej uczennicy, czy wrażliwej, zakochanej w koniach Zoni? A może stypendium tak naprawdę nie ma znaczenia, a ważna jest tylko więź z tymi cudownymi zwierzętami?
To książka dla wszystkich, którzy kochają konie. I dla tych, którzy chcieliby je lepiej poznać, ale nadal nie wiedzą, od czego zacząć.
Przeczytaj i powiedz, czy jesteś tylko meteorem, czy też prawdziwym wielbicielem koni?
Najłatwiej jest nad koniem zapanować, złamać go i za pomocą bata nauczyć bezwzględnego posłuszeństwa. Jazdy konnej można się nauczyć. To łatwe – wystarczy poznać techniki i poćwiczyć. Wielu ludzi zatrzymuje się na tym etapie i nie umie już nic więcej poza wygrywaniem takich czy innych zawodów. Trudniej jest konia szanować – nauczyć się jego języka, dostrzegać potrzebny, dbać o niego, pracować fizycznie na jego rzecz i sprawić, żeby żył syty, spokojny i bezpieczny.
Ewa Nowak – polska pisarka, pedagog terapeuta, publicystka. Zadebiutowała w 1997 r. w „Filipince” tekstem dotyczącym zdawania egzaminów ustnych. Współpracuje z czasopismami „Cogito”, „Victor Gimnazjalista”, „Victor Junior”, „Trzynastka”, „Sens”. W 2002 roku ukazała się jej pierwsza powieść – „Wszystko, tylko nie mięta”. Od tamtej pory napisała już trzydzieści książek.
Książki tej autorki poruszają aktualne problemy współczesnej młodzież, co zapewne wynika z doświadczenia zawodowego. Rodziców, czasem zagubionym w meandrach psychiki swoich dzieci lektura tych powieści na pewno ułatwi obranie właściwego kierunku na rodzicielskiej busoli. Misja Ewy Nowak polega bowiem na stawianiu pytań i pozwalaniu bohaterem odpowiadać na nie po swojemu.
ISBN: 978-83-8123-256-2
Data wydania: 24.05.2018
Format: 142mm x 202mm
Cena detaliczna: 32,00 zł
Oprawa: twarda