Ta książka boli. Każdy czytając ją będzie miał poczucie ogromnej niesprawiedliwości, będzie się buntować przeciwko temu, co spotkało jej bohaterów. Kiedy wybieram lekturę dla siebie, książki o wojnie na pewno nie są na szczycie listy. Cenię je, znam te najbardziej klasyczne, ale po nieznane mi jeszcze publikacje na ten temat sięgam rzadko.
Nietuzinkowa to książka. Wszystko w niej jest nietuzinkowe: tematyka, przedstawione na kartach powieści postacie, ich nazwiska, przydomki, przezabawne sytuacje. To książka specyficzna, bo przeznaczona dla różnych wiekowo odbiorców. Dorosły znajdzie w niej odniesienie do historii, mnóstwo alegorii, odczyta przekazane między wierszami przesłania. Mały czytelnik odbierze ją jako piękną, choć miejscami dziwaczną baśń, pełną absurdalnego humoru,
Starożytne dzieje, piękne i fascynujące opowieści o dawnej Helladzie, opisy urokliwych wysp i miast-państw, najsłynniejsi przedstawiciele tamtych tajemniczych czasów w osobach wojowników, artystów i filozofów. Mnóstwo znanych z historii wydarzeń i opisów słynnych bitew, a na tle tego wszystkiego romantyczna historia pięknej, choć zrodzonej w niewoli miłości młodych ludzi. To pokrótce charakterystyka najnowszej książki wydanej
Im więcej lektur Kolekcji Cała Polska Czyta Dzieciom mam za sobą, tym bardziej nie mogę wyjść z podziwu, jak mądre i wartościowe książki składają się na ten zbiór literackich pereł dla dzieci i młodzieży.
„Sprawdzian” jest w moim domu od bardzo dawna. Kupili go moi rodzice i siadamy nad nim wspólnie. Być może ktoś się na tę grę gdzieś natknie. Przyda mu się wówczas garść informacji. Znajdzie je właśnie w tym tekście!
Spodziewałam się książki o magii, w której pojawią się wróżki, czary, która będzie miła i przyjemna w lekturze. Pomyliłam się w każdej kwestii. Kiedy dokładnie obejrzałam okładkę, już wiedziałam, że miło i przyjemnie nie będzie.
Z czym kojarzymy J.R.R. Tolkiena? Z „Władcą Pierścieni” i „Hobbitem”. Śródziemie nie jest jednak jedyną fantastyczną krainą, którą Tolkien powołał do życia. Warto wyprawić się dalej, np. czytając „Kowala z Przylesia Wielkiego”.
To książka o konflikcie i rywalizacji między braćmi. I jak to w podobnych opowieściach bywa, jeden jest dobry i uczciwy, drugi zły i mściwy. Sprzeczają się, dokazują, czasem nawet ryzykują życiem, bo chcą udowodnić, który z nich jest lepszy. Relacje między braćmi dodatkowo komplikuje fakt, że mieszkają na dworze książęcym i są synami władcy, a
Podobno młodzież nie czyta książek. Podobno są nudne, nie ma w nich ciekawych bohaterów i w zasadzie nic się w nich nie dzieje. Może są takie książki, choć ja dawno takich nie spotkałam.
Babcie kojarzą się wnukom zazwyczaj z pysznymi obiadami i doskonałymi wypiekami, to im można się wypłakać w rękaw albo zwierzyć z sercowych kłopotów. A dziadkowie? Oni opowiadają o przygodach, jakie przeżyli w młodości, zabierają wnuki na wycieczki do muzeów, a jeśli mają jeszcze siłę, nawet na rowerowe rajdy. Przychodzi jednak taki czas, kiedy dziadkowie tracą
