Linneę poznałam jakiś czas temu, we Francji, gdzie podróżowała śladami swego ulubionego malarza – Claude’a Moneta. Polubiłam ją od razu, obserwując, jak odkrywa miejsca znane z obrazów artysty. Tym bardziej ucieszyła mnie wiadomość, że znów się spotkamy, a na dodatek spędzimy ze sobą cały rok.
[ Czytaj więcej ]Chyba nikogo nie dziwi, że ostatnio zapanowała w Polsce, choć nieco narzucona odgórnie i mało spontaniczna, to bardzo pozytywna Chopinomania. Bo czyż często się zdarza, by w danym roku przypadała okrągła, w tym przypadku 200., rocznica urodzin wielkiego artysty? Dość rzadko i dlatego jak najefektywniej taki czas należy wykorzystać. To świetna okazja, by wszyscy, w
[ Czytaj więcej ]Już sam tytuł: „Nawet nie wiesz, jak bardzo cię kocham, kiedy jest zima” bardzo mnie zaintrygował, a gdy spojrzałam na ilustracje, wiedziałam, że nie zostawię tej książki na półce. Natychmiast zatopiłam się w lekturze i oniemiałam, zachwycona prostotą i pięknem jej zawartości.
[ Czytaj więcej ]Wzięłam tę książeczkę do ręki, bo mnie zaintrygowała z kilku powodów: po pierwsze, wydało ją Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, z którego publikacjami skierowanymi do dzieci nie miałam jeszcze do czynienia; po drugie, ilustracje wykonała Agnieszka Żelewska, którą bardzo sobie cenię, a po trzecie, na pierwszy rzut oka rzecz wydała mi się zabawna.
[ Czytaj więcej ]Las Marcina jest czarodziejski. Obok siebie mogą w nim stąpać jeż i słoń, dzięcioł i żyrafa. Dzień może zamienić się z nocą, a pory roku przybyć na zawołanie. To las, w którym może rozkwitnąć niezwykła, bo w rzeczywistości niemożliwa, przyjaźń: pomiędzy jeżem i dzięciołem.
[ Czytaj więcej ]Gdziekolwiek się pisze o „Czapce Holmesa” natychmiast padają nazwiska Niziurskiego, Nienackiego, Ożogowskiej i Bahdaja. Nic dziwnego, to powieść bliska klimatem tamtemu pisarstwu, żywcem przeniesiona w nasze czasy. Świetnie zapełnia lukę na rynku książki młodzieżowej, na którym królują powieści obyczajowe i wszelaka odmiana fantastyki.
[ Czytaj więcej ]Ten duet autorsko-ilustratorski już znamy, i choć przy poprzedniej książce współautorka nosiła inne nazwisko, to nadal jest to ta sama osoba z załogi Hipopotam Studio. Ich rewelacyjny „D.O.M.E.K.” święci triumfy nie tylko w Polsce (Nagroda główna w konkursie PS IBBY „Książka Roku 2008; Nagroda główna w VII edycji konkursu Świat Przyjazny Dziecku organizowanego przez KOPD),
[ Czytaj więcej ]Od Marjolijn Hof można się uczyć pisania. Jej książkę czyta się na wdechu, z pełnymi mgły oczami i ściśniętym sercem. A autorka ani razu nawet nie ociera się o kicz i banał, wybierając stylistyczny minimalizm i szlachetną prostotę.
[ Czytaj więcej ]Jak większość bajek, tak i ta zaczyna się od słów: „Dawno, dawno temu…” był sobie staruszek, który w starej chatce na skraju lasu mieszkał z prosięciem, kogutem i myszką. Poza nimi nie miał nikogo, nie miał też żadnych pilnych zajęć. Idylla ta trwałaby dalej, gdyby pewnego dnia przed chatkę nie zajechał kupiec.
[ Czytaj więcej ]Z okładki patrzą na mnie piękne piwne oczy, nie śmieją się jednak, jak to piękne oczy mają w zwyczaju. A może wcale nie patrzą na mnie? Spojrzenie jest nieobecne, dojmująco smutne… Smutna jest też dziewczynka, która przedziera się przez gęstwinę splątanych włosów… włosów Mamy.
[ Czytaj więcej ]
