„Jak dwie krople wody” – recenzja książki

Rozważania na temat, czy dzieci rodzą się tolerancyjne, a dopiero w procesie socjalizacji pojawia się nietolerancja, czy też jest zupełnie na odwrót, pozostawmy psychologom i socjologom, a sami – wraz z najmłodszymi, rzecz jasna – sięgnijmy po książkę „Jak dwie krople wody”.

Jest to swoiste studium nietolerancji, stereotypowego myślenia, wrogości będącej wynikiem strachu przed nieznanym. By przedstawić mechanizm rodzenia się konfliktów, potęgowania wrogości i nienawiści, autorka i ilustrator stworzyli dwie sąsiadujące ze sobą krainy – Tu i Tam – (…)Tak podobne jak dwie krople wody z mórz. Ale cóż z tego, że podobne, skoro ich mieszkańcy nie żyli w zgodzie, a (…) wśród dorosłych drobne kłótnie kończyły przyjaźnie absolutnie. Tam przeciw Tu. Na śmierć i życie? Tylko dzieci – nieskażone jeszcze nienawiścią i uprzedzeniami (…) w przyjaźni żyły doskonałej. Nawet indoktrynacja prowadzona przez rodziców, straszenie że (…) Tamci pożrą cię na śniadanie! czy Tamci cię zjedzą na kanapce z szynką! nie były w stanie wpłynąć na uczucie małych mieszkańców dwóch zwaśnionych krain, zatem trzeba było ich rozdzielić na siłę – zamykając w areszcie. A tymczasem na polu bitwy prezydenci Tu i Tam stoczyli pojedynek, do… pierwszej kropli krwi. Tak niewiele potrzeba było, by dostrzegli, iż w ich żyłach płynie ta sama krew, sąsiedzi nie są potworami. No i zapanował pokój. Nauka jednak poszła w las, bo gdy u brzegów pojawiła się obca łódka, wszystkie wcześniejsze uprzedzenia i negatywne emocje odżyły – tym razem skierowane przeciwko wspólnemu „wrogowi”.

W tej niezwykłej książce, rozgrywającej się w warstwie wierszowanego tekstu (świetny przekład Michała Rusinka), jak i w niezwykle rozbudowanych, opartych na dwóch kolorach (na końcu pojawia się trzecia, „obca” barwa) ilustracjach, udało się autorom ukazać tematy ważne i trudne (nie tylko dla dzieci) z lekkością i humorem. Przedstawili absurdy konfliktów i wojen, irracjonalność i bezsensowność pewnych postaw i zachowań bardzo naturalnie, tak że mały czytelnik/słuchacz/oglądacz, nawet jeśli jeszcze nie do końca świadomie, zrozumie przesłanie.

Ewa Świerżewska (tekst w nieco okrojonej wersji ukazał się w Piśmie Miesięcznym Ilustrowanym dla Kobiet „Bluszcz” nr 16)

krople

Jak dwie krople wody
Vanessa Simon-Catelin
il. Francois Soutif
przeł. Michał Rusinek
wyd. EneDueRabe, 2009
wiek: 5+

(Data publikacji: 2010-01-16)

Dodaj komentarz