„Klara i Hauni” – recenzja książki

Hauni jest czarnowłosą dziewczynką, mieszka w Korei i ma duży szklany dzban, w którym przechowuje swoje najcenniejsze skarby. Są to drobiazgi, pamiątki i prezenty, stanowiące dla niej niezwykłą wartość. Wśród nich najważniejszy jest grzebień wysadzany masą perłową, jaki dostała od babci. Hauni marzy o tym, by kiedyś zanurkować po własną perłę aż na samo dno morza.

Klara ma jasny warkocz, mieszka w Europie nad brzegiem morza i również ma szklany dzban. Jednak trzyma w nim muszle, które sama wyłowiła. Jest pasjonatką podwodnych wypraw. Robi to, o czym Hauni tylko marzy.

Dziewczynki „spotykają się” dzięki owym szklanym dzbanom. Pewnego dnia mała Koreanka widzi w swoim jasną twarz Klary. Rozpoczynają rozmowę, która prowadzi je do wspólnej wycieczki w świat morskich kolorów, skarbów i tajemnic. Klara tak sugestywnie opowiada o doznaniach, jakie towarzyszą pływaniu w morzu, że Hauni z łatwością może sobie wszystko wyobrazić i „towarzyszyć” nowej koleżance. Od tej pory dziewczynki przyjaźnią się i codziennie o sobie myślą.

Ta niepozorna książka podejmuje ogromny i ważny temat: siły dziecięcej fantazji. Wyobraźnia nie zna granic geograficznych czy politycznych, nie zna barier językowych, kulturowych i religijnych. Ma taką siłę, że pozwala spotkać się dzieciom mieszkającym na dwóch przeciwległych półkulach ziemskiego globu, gdzie gdy u jednego jest dzień, a u drugiego noc. Daje możliwość wyruszania we wspólne podróże do miejsc, w których nie liczy się czasu, a przestrzeń jest nieograniczona. Pozwala nurkować bardzo głęboko, przemierzać nieskazitelny morski świat i odkrywać jego nieznane terytoria.

Choć dziewczynki dzieli ogromna odległość, to łączy je wiele: marzą o dalekich podróżach, odkrywaniu niezwykłych rzeczy, poznawaniu dzieci z innych krajów. Mają wreszcie swe małe tajemnice skrzętnie przechowywane w szklanych dzbanach. Autorka Lee Hyun Kyung dobrze zna dziecięcą psychikę i jej pragnienia.

Ilustracje są lekkie i niezwykle kolorowe. A jednocześnie jest w nich coś niepokojącego, niedopowiedzianego – coś, co każe wyobrażać sobie ciąg dalszy; co nie daje wyobraźni spokoju i każe jej interpretować obrazy na swój sposób. Pięknie ukazują spotkanie dwóch nieznających siebie światów, z których jeden może być odbiciem drugiego. Światów, w których można się zanurzyć i zapomnieć o tym, w którym realnie się przebywa. Czego młodym czytelnikom serdecznie życzę.

Agata Hołubowska

klara
Klara i Hauni
tekst i il. Lee Hyun Kyung
przeł. Kinga Dygulska-Jamro
wyd. Kwiaty Orientu, 2010
wiek: 4+

(Data publikacji: 2010-06-26)

Dodaj komentarz