Nagrody specjalne 34. Międzynarodowego Festiwalu Filmów Młodego Widza Ale Kino! – Platynowe Koziołki – wręczymy w tym roku dwóm wspaniałym osobom. Pierwszą z nich jest twórca, którego nie tylko podziwiamy, ale z którym, korzystając z tego, że mieszka tak jak my w Poznaniu, z wielką radością od czasu do czasu współpracujemy. Drugą osobę stanowi, po raz pierwszy w kilkunastoletniej tradycji nagrody, producent filmowy. Mieszka i pracuje daleko, bo aż w Montrealu, ale chcielibyśmy bardzo, aby jego pasja i wytrwałość w realizacji filmów dla dzieci znalazły naśladowców wśród producentów polskich.
Jackowi Adamczakowi przyznajemy Platynowe Koziołki za całokształt twórczości, za to, że pięknymi filmami wprowadza dzieci w świat subtelnej plastyki, opowiadając ciekawe i mądre historie, tak jak w swoich obrazach z serii „Baśnie i bajki polskie” lub „14 bajek z królestwa Lajlonii”, czy też wywołując emocje i wysublimowane przeżycia w filmach do muzyki klasycznej z Telewizyjnego Studia Filmów Animowanych w Poznaniu. Każdy film Adamczaka to fascynująca lekcja wychowywania estetycznego, a każdy kadr chciałoby się oprawić w ramkę i zawiesić w dziecinnym pokoju.
Jacek Adamczak debiutował, wspólnie z Maciejem Ćwiekiem w 1989 roku filmem„.!? [kropka, wykrzyknik, znak zapytania]”. Dzisiaj możemy śmiało powiedzieć, że to wykrzyknik, jako wyraz radości i zachwytu, można bez wątpienia połączyć z tytułem każdego z jego filmów.
Rockowi Demersowi przyznajemy Platynowe Koziołki za bogaty dorobek w dziedzinie dystrybucji i produkcji filmów dla dzieci, a w szczególności za wykreowanie zainicjowanego w roku 1984 cyklu filmów fabularnych „Tales for All”, realizowanych przez jego Les productions la Fête. Obrazy wchodzące w skład tej złożonej, jak dotąd, z 24 filmów serii, obejrzało wiele tysięcy dzieci na całym świecie; były nagradzane i wyróżniane na ponad 160 międzynarodowych festiwalach. Filmy Rocka Demersa stanowią przykład kina młodego widza, które jest nam szczególnie bliskie. Ich filozofię on sam określił w jednej ze swoich wypowiedzi w taki oto sposób: „Życie bywa ciężkie, ale warto żyć. Wewnętrzne bogactwo stanowi potencjał każdego z nas. Dzieci muszą odnajdywać tę skarbnicę w sobie, tak samo jak dorośli, a nawet bardziej.” Niewątpliwie kino Demersa, zawsze bliskie dziecięcemu widzowi, liczące się z jego potrzebami i wrażliwością, stroniące od przemocy i stawiające na wartości, stanowi medium znakomicie wspierające dzieci w odkrywaniu owego potencjału, jak i poszukiwaniu własnej tożsamości oraz miejsca w świecie. Chcemy także wskazać jako przykład godny naśladowania w Polsce to, że Rock Demers potrafił przez bardzo wiele lat konsekwentnie wprowadzać na rodzimy, ale także światowy rynek, kino będące wielokrotnie rezultatem roztropnej koprodukcji, a stanowiące alternatywę wobec mainstreamu, zachowując przy tym własną wizję filmu dla dzieci i młodzieży.
(informacja prasowa)