„Zawiła historia niesfornego Kacperka” – recenzja książki

To już czwarta książka z serii „Tornister pełen przygód”, która ma pomóc dzieciom oswoić lęk przed pójściem do szkoły i nauczyć rozwiązywać codzienne problemy. Tym razem bohater ma nieco inne kłopoty. Kacperek, bo o nim mowa, nie boi się szkoły, zmaga się jednak z brakiem akceptacji ze strony kolegów i koleżanek.

Chłopiec jest odmieńcem, nikt go nie lubi, nie ma żadnych kolegów. Bywa niesforny i zdarza mu się wyciąć dziury w nowych spodniach. Dlatego rodzice czasem dają Kacperkowi kary. Jakie? Najczęściej zakazują mu spotkań z kolegami, co dla chłopca nie jest dotkliwym ograniczeniem, więc kara nie ma specjalnych walorów wychowawczych.

Spotkanie z Czarownicą

Swój wolny czas Kacperek poświęca na pisanie pamiętnika. Aż trudno uwierzyć, że chłopak może pisać pamiętnik, bo przecież tym, w moich czasach, zajmowały się dziewczyny. To one zapisywały drobnym, kształtnym pismem kolejne pachnące strony. Czasy się jednak zmieniły, równouprawnienie pojawia się w każdej sferze życia, więc dotyczy również pisania pamiętników. I oto poznajemy chłopca, który pisze pamiętnik, ale nie opisuje w nim dziewczyny, w której się zakochał… on pisze o swoich przygodach. A tych, mimo tego, że nie ma kolegów, nie brakuje. Co więcej, ich liczba wzrasta od dnia, w którym chłopiec wpadł na Czarownicę. Z opowieści innych wiedział, że Czarownica jest straszna, ma rozwidlony język, jest zła, niemiła, podobno bije dzieci, które potem znikają w tajemniczych okolicznościach. Kacperek postanawia sprawdzić, czy opowieści o Czarownicy są prawdziwe, dlatego wybiera się do lasu, w którym mieszka starsza pani. Na miejscu witają go pies, dwa koty i koza! Wokół domu Czarownicy rosną drzewa i krzewy owocowe, poziomki i krzaki jagód. W końcu dostrzega również starszą panią, która okazuje się bardzo miłą, oryginalną i szaloną osobą. Kiedyś była nauczycielką, dziś mieszka w lesie, ćwiczy jogę i całkowicie zmienia życie Kacperka.

Zimna krew Kacperka

Pełna humoru opowieść o niezbyt lubianym przez otoczenie chłopcu to nie jest grzeczna historia. Głównemu bohaterowi zdarza się psocić, bić z rówieśnikami, ale któremu dziecku nie zdarzają się takie wpadki? Poza tym Kacperek jest bardzo inteligentnym, całkiem dobrze wychowanym i umiejącym poradzić sobie w najtrudniejszych sytuacjach czwartoklasistą. Zawsze stara się zachować zimną krew i nawet ze sprawdzianu z historii, na którym nie znał odpowiedzi na żadne pytanie, dostaje piątkę z minusem. Dlaczego? Nie, nie, chłopiec nie ściągał, samodzielnie napisał długie wypracowanie, które zachwyciło nauczyciela. Może i było nie na temat, ale chłopiec udowodnił, że dużo wie i to pan Teodor postanowił docenić.

Warto być otwartym

Kto jest adresatem tej szalonej książki? Każdy, kto ma problemy z akceptacją ze strony środowiska i nawiązywaniem nowych kontaktów. Historia Kacperka udowadnia, że czasem warto zaryzykować i wyciągnąć do kogoś rękę, bo z takich całkiem przypadkowo rozpoczętych znajomości może rozwinąć się piękna przyjaźń. Powinni po nią sięgnąć także ci, którzy po prostu lubią czytać, bo to znakomicie napisana i doskonale zilustrowana książka. A takie każdy lubi!

Magda Kwiatkowska-Gadzińska
ocena 5