Emmanuel Guibert „Ariol. Co gryzie muchę S.?”
Ariol już wie, gdzie zaczyna się locha, a kończy maciora, Ramono ukrywa się za szybem naftowym dziadka Anatola, a Stępak potrafi zasnąć, nawet kiedy idzie.
Piąta część zakręconych przygód Ariola i jego równie szalonych kumpli.
http://www.adamada.pl/ariol-co-gryzie-muche-s.html
Susie Morgenstern „Nie mój dom”
Niełatwo pożegnać stare drzewo, które opiekowało się twoim snem. Przełknąć gorycz rozstania z przyjacielem, z którym co dzień biegało się po schodach. Porzucić przymałą kuchnię, w której nie można było wspólnie zjeść obiadu.
Niełatwo się wyprowadzić, kiedy się jest dzieckiem.
Theo Tsecouras „Osobliwa księga niepoważnych supermocy, czyli różni znaczy fajni”
Może wybornie naśladujesz wirującą pralkę, świetnie nie trafiasz szóstki w totolotka lub doskonale odnajdujesz zaginione chipsy albo potrafisz zupełnie coś innego niespotykanego, niepoważnego, szalonego?
Kapitalnie! Masz w sobie supermoc, która odróżnia cię od innych. Dzięki niej świat jest naprawdę interesujący. Uff, jak to dobrze, że nie jesteśmy tacy sami.
No więc jaką masz supermoc?
http://www.adamada.pl/osobliwa-ksiega-niepowaznych-supermocy-czyli-rozni-znaczy-fajni.html
Olgierd Wąsowicz „Ping i Pong. Wesołe świnki”
Ping nudzi się na zbyt ciasnym podwórku i marzy o wielkim świecie za płotem. Pong nie nudzi się wcale. Trudno się nudzić w lesie, kiedy cały czas próbujesz nie zostać czyimś obiadem. Obaj już mają po dziurki w ryjkach takiego życia i postanawiają zamienić się rolami. Co z tego wyjdzie?
