Oj, obdarował nas ten jubileuszowy rok 2010 książkami o Fryderyku Chopinie, obdarował! Różnią się one znacznie od siebie, zarówno pod względem treści, jak i opracowania graficznego. Różna jest również wartość merytoryczna, zależna często od stopnia szczegółowości zawartych w nich informacji.
(więcej…)
Wydawało mi się, że „Wiersze że aż strach”, moja zdecydowanie najbardziej ulubiona książka Małgorzaty Strzałkowskiej, to szczyt doskonałości, jeśli chodzi o wesołe straszenie najmłodszych czytelników – zarówno słowem, jak i obrazem. Teraz nie jestem już tego taka pewna.
(więcej…)
Kiedy zobaczyłam na okładce zielonego dinozaura z wielkimi zębami, od razu wydał mi się znajomy i wiedziałam, że muszę mieć tę książkę. Charakterystyczny styl ilustracji zdradza, że wyszły one spod ręki Lily Prap, znanej na świecie słoweńskiej autorki i ilustratorki, z powodzeniem zajmującej się tematyką „około zwierzęcą” w wydaniu dla dzieci.
(więcej…)
Przyznam szczerze, że nie miałam pojęcia, iż Aldous Huxley, angielski powieściopisarz, eseista, poeta i krytyk literacki miał w swoim dorobku książkę dla dzieci. Dowiedziałam się o tym dzięki wydawnictwu Dwie Siostry, które właśnie opowiastką „Wrony i wąż” zainaugurowało serię pt. „Serio”. W jej skład wejdą wyjątkowe teksty twórców światowej literatury, napisane z myślą o najmłodszych, a do tego na nowo zilustrowane przez rodzimych artystów i pięknie wydane w twardej oprawie, dużym formacie – iście albumowo.
(więcej…)
Bycie królem to musi być nie lada wyzwanie. Sądząc po minie i nastroju Króla Karola X, bohatera książki o intrygująco brzmiącym tytule, „Zarafa” – kłopotów i trosk spada na koronowaną głowę bez liku. A gdy do tego charakter żony pozostawia wiele do życzenia, odzyskanie dobrego humoru i energii wymaga dużo samozaparcia lub… pojawienia się niezwykłego gościa.
(więcej…)
O tym, że potwory nie zawsze są straszne każdy młody czytelnik może dowiedzieć się z książki napisanej (a właściwie „opowiedzianej”, jak zasugerował wydawca) przez Elżbietę Pałasz – „Potwór Dyzio i Kraina Zabawy”. Dyzio jest małym chłopcem, który ma trzy siostry-potworzyce: Kornelię, Prunelię i Zezolindę. W przeciwieństwie do tej ostatniej, Dyzio jest cichy i nieśmiały. Ciągle mu coś nie wychodzi, nawet wstydzi się witać ze znajomymi, już nie mówiąc o osobach widzianych po raz pierwszy w życiu! Zupełnie przypadkowo trafia do Krainy Zabawy „ludziów”, którzy okazują się nie tacy groźni, jak to wśród potworów mówiono. Szybko zaprzyjaźnia się z Felkiem, a potem jeszcze z innymi dziećmi. Dyzio już nie jest taki nieśmiały – przełamuje wiele ze swych lęków i czyni ogromne postępy w kontaktach z innymi.
(więcej…)
Miś Paddington, pochodzący z odległego Peru, jest wdzięcznym obserwatorem angielskiej kultury. Dzięki swemu przyjacielowi – starszemu panu o nazwisku Gruber – poznaje nowy zwyczaj, jakim jest coroczny festyn w położonej nad kanałem Małej Wenecji, dzielnicy Londynu. Zaplanowano bogaty program, w którym i mały miś znalazł coś dla siebie: konkurs o nazwie „Spacerek literek”, polegający na tym, by znaleźć jak najwięcej wyrazów zaczynających się na literę B.
(więcej…)
Wiewiór Wystraszny, jak sama nazwa wskazuje, bał się rekinów, tarantuli, zabójczych pszczół, mikrobów i jeszcze paru innych rzeczy, a nade wszystko cenił poczucie bezpieczeństwa, więc nie schodził ze swojego dębu.
(więcej…)
Florka już na dobre rozgościła się w niejednym domu, ale może warto o niej przypomnieć, bo za chwilę ukaże się już trzeci tom przygód zabawnej ryjówki.
(więcej…)
Tym razem moje spojrzenie padło nie na którąś z książek czytanych w dzieciństwie, lecz na pozycję uwielbianą przez dzieci przyjaciół. Pojawiła się u mnie, w domowej biblioteczce, wskutek pogawędek o różnych lekturach godnych uwagi: tych sprzed lat, nowszych i kupionych lub pożyczonych przed kilkoma tygodniami, a nawet dniami.
(więcej…)