„Trzej Muszkieterowie” Aleksandra Dumasa, najsłynniejsza z powieści płaszcza i szpady, doczekała się kilkudziesięciu ekranizacji filmowych i adaptacji teatralnych. W reżyserowanej przez Jakuba Kasprzaka insceni-zacji XVII-wiecznny Paryż z kart powieści został zastąpiony miejskim podwórkiem z piaskownicą i pordzewiałym trzepakiem.
Coraz bardziej pęka w szwach wszechobecny niegdyś kult młodości. Kwitną uniwersytety trzeciego wieku, modelkami z plakatów zostają kobiety z pokaźną liczbą przeżytych lat, osiedlowe siłownie na świeżym powietrzu okupują emeryci. Ludzie starsi, jeśli tylko nie popadną w stereotypowo narzucany im marazm, mają światu wiele jeszcze do pokazania, powiedzenia, lub – jak bohater „Dobrze, że jesteś”
Od premiery „Tajemnicy Diamentów”, która odbyła się 15 kwietnia w Teatrze Miniatura w Gdańsku, mój niespełna pięcioletni syn postanowił zostać detektywem. Tropi ślady, obserwuje podejrzanych i szuka motywów, a jego największym marzeniem stała się lupa, której brakuje mu do skompletowania ekwipunku detektywa. I choć na tym stwierdzeniu można by poprzestać, czyniąc z niego najlepszą rekomendację
Niemowlęta w teatrze? Jeszcze całkiem niedawno nie do pomyślenia, a jednak… Otwarcie na świat, ciekawe idee i nowe prądy objawia się na różne sposoby. Tym razem zaowocowało rozkwitem teatru dla najnajów, nurtu obecnego we Włoszech i kilku innych krajach europejskich od niemal trzydziestu lat.
Kiedy po raz pierwszy usłyszałam o spektaklu Konrada Dworakowskiego, tytuł przywiódł mi na myśl niezwykły francuski film, który widziałam przed laty. Zastanawiałam się, w jaki sposób twórcy przedstawienia przeniosą na scenę bogactwo przyrody , intensywne, a zarazem tak kruche życie owadów i innych małych stworzeń. Później wyczytałam, że inspiracją dla reżysera wcale nie był film,
„Grajkółko” to proste, skromne, a zarazem pełne doznań i dźwięków przedstawienie dla najmłodszych (od 1 do 5 lat) Teatru Atofri, które można obejrzeć w Muzeum Instrumentów Muzycznych w Poznaniu. Spektakl we wrześniu tego roku zapoczątkował cykl spotkań Teatru z dziećmi w poznańskich muzeach w ramach projektu MUZEOWANIE – Teatr Atofri – SCENA MUZEUM. Tematyka i
Z okazji nastania wiosny 2012, krakowski Teatr Parawan przedstawia młodym widzom starą-nową premierę. Wystawiony po raz pierwszy w kwietniu 2002 roku autorski spektakl Janusza Pokrywki, zatytułowany „O królewiczu, co tkał dywany”, dziesięć lat późnej jest równie aktualny, świeży i pełen uroku. Duża w tym zasługa młodych i bardzo zaangażowanych aktorów.
Na początku była biel – tak biała, że aż w oczy kole. I wtedy pojawił się malarz, który ostrożnie, z rozmysłem zabrał się do nadawania światu barw. Kolor po kolorze, tchnął życie, pobudzając to, co dokoła.
Teatr dla dzieci przestał się nam kojarzyć już ze scenami, na których wystawiane są wyłącznie spektakle dla małych widzów, a i całe otoczenie jest do nich przystosowane. Nie od dziś także na „dorosłych” scenach zobaczyć można przedstawienia skierowane do najmłodszych. Od niedawna – także w prywatnym Teatrze 6. piętro w Warszawie.
Jeśli ktoś uwielbia „Alicję w Krainie Czarów” tak jak ja, to po wizycie w Teatrze Miniatura w Gdańsku może być nieco rozczarowany. Spektakl jest raczej inspirowany powieścią Lewisa Carolla, niż jej sceniczną inscenizacją. Adaptacja Dariusza Czajowskiego powinna raczej zaczerpnąć tytuł z recenzji autorstwa Łukasza Rudzińskiego napisanej dla portalu Trojmiasto.pl – „Alicja w Krainie Muzyki”.
