Biografie można pisać na różne sposoby. Można je pisać chronologicznie, można tematycznie, można podzielić na etapy, których kulminacjami są np. spotkania z ważnymi dla bohatera postaciami. Można pisać czysto faktograficznie, a można historię czyjegoś życia mocno ubarwiać i dodawać jej pikanterii. Ale jak pisać biografie sławnych osób dla dzieci? Przecież suche fakty nadawałyby się tylko do czytania na dobry (?) sen, a nie po to, by zaciekawić… Jak wybrać, które wydarzenia zainteresują młodego czytelnika, a które nie? Zadanie wydaje się nad wyraz trudne. Ale nie dla Anny Kierkosz, autorki książki pod tytułem Mazurek wydanej z okazji 200. rocznicy urodzin Fryderyka Chopina, a wydanej przez Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki.
(więcej…)
Kiedy zobaczyłam na okładce zielonego dinozaura z wielkimi zębami, od razu wydał mi się znajomy i wiedziałam, że muszę mieć tę książkę. Charakterystyczny styl ilustracji zdradza, że wyszły one spod ręki Lily Prap, znanej na świecie słoweńskiej autorki i ilustratorki, z powodzeniem zajmującej się tematyką „około zwierzęcą” w wydaniu dla dzieci.
(więcej…)
Takich książek jak ta wciąż jest za mało. Przenoszą młodych czytelników w inną kulturę, kraj, inne krajobrazy i ludzi wraz z ich specyficznymi wierzeniami. Uświadamiają, jak bardzo ludzkie światy mogą się od siebie różnić, posiadając u swych źródeł wartości uniwersalne. Pokazują, co czynić, by żyć godnie i być pomocnym innym ludziom. Wreszcie rozwijają wyobraźnię i pobudzają do snucia marzeń.
(więcej…)
To nie jest naiwna książeczka dla dzieci o snach z postaciami z bajki w roli głównej. Nie jest to też popularny i mało wiarygodny sennik. Jest to rzetelnie opracowane dzieło paranaukowe dotyczące snów i śnienia. Nie mamy w nim do czynienia li tylko z treścią marzeń sennych, ale znajdziemy wytłumaczenie mechanizmu ich powstawania i tego, co wpływa na obrazy, jakie podczas spania rodzą się w ludzkich głowach. Czy tylko ludzkich? Autorka – Sylvie Baussier – przytacza także przykłady śniących zwierząt, wśród których na szczególną uwagę zasługują koty.
(więcej…)
W tej książce jest wszystko, co dobra powieść dla młodzieży zawierać powinna: trochę grozy, nieco psychologii, kilka dziwacznych i ekscentrycznych postaci, osobliwe miejsce akcji, lekko zarysowany wątek miłosny, sporo tajemnicy, a przede wszystkim ogrom przygód, jakie spotykają czwórkę trzynastoletnich bohaterów. Bohaterów, przyznać trzeba, niezwykłych, bo choć pochodzą z różnych stanów USA i z Anglii, choć nigdy wcześniej się nie znali, to łączy ich jedno: każde ma jakąś fobię. (więcej…)
Przyznam szczerze, że nie miałam pojęcia, iż Aldous Huxley, angielski powieściopisarz, eseista, poeta i krytyk literacki miał w swoim dorobku książkę dla dzieci. Dowiedziałam się o tym dzięki wydawnictwu Dwie Siostry, które właśnie opowiastką „Wrony i wąż” zainaugurowało serię pt. „Serio”. W jej skład wejdą wyjątkowe teksty twórców światowej literatury, napisane z myślą o najmłodszych, a do tego na nowo zilustrowane przez rodzimych artystów i pięknie wydane w twardej oprawie, dużym formacie – iście albumowo.
(więcej…)
Tej książki się nie czyta, ją się pochłania! Czytałam (a właściwie pochłaniałam) z wypiekami na twarzy i tak mnie ta lektura wciągnęła, że ponad 200 stron „skonsumowałam” w jeden dzień, czytając do nocy i korzystając z ciszy, jaka zapanowała w domu, gdy rodzina poszła spać. Nie mogłam pozwolić, by ta książka czekała do następnego dnia. Po prostu nie mogłam! Przypomniały mi się te piękne czasy, gdy z równym zaangażowaniem czytałam książki Nienackiego, Bahdaja, Niziurskiego i razem z ich bohaterami odkrywałam różne tajemnice i rozwiązywałam zagadki historyczne. Ach, jak bardzo zazdrościłam wtedy moim rówieśnikom tych przygód! I choć od dawna nie mam dwunastu lat, to poczułam się jak dawniej…
(więcej…)
Ta książka pojawiła się na księgarskich półkach cichcem. Najpewniej panowie z hurtowni wnieśli ją tylnymi drzwiami i wstydliwie upchnęli wśród innych pozycji, po czym wskoczyli do białej Fabii z kratką i umknęli przed wściekłym księgarzem. Bo jestem pewien, że wielu księgarzy – szczególnie w małych miejscowościach – ta książka parzy. Co nie zmienia faktu, że w kraju, w którym określenie „niewierzący” brzmi jak zarzut, pojawienie się takiej pozycji zasługuje na miano wydarzenia.
(więcej…)
Bycie królem to musi być nie lada wyzwanie. Sądząc po minie i nastroju Króla Karola X, bohatera książki o intrygująco brzmiącym tytule, „Zarafa” – kłopotów i trosk spada na koronowaną głowę bez liku. A gdy do tego charakter żony pozostawia wiele do życzenia, odzyskanie dobrego humoru i energii wymaga dużo samozaparcia lub… pojawienia się niezwykłego gościa.
(więcej…)
Tyle już powstało bajek o złej czarownicy, tyle razy już jej czary pokrzyżowały komuś plany i tyle samo razy wszystko kończyło się szczęśliwie, gdyż zawsze znalazł się ktoś od niej silniejszy. Jednak tym razem historia tego typu zdarzyła się nie w odległej krainie, a w niewielkim miasteczku, jakich w Polsce są setki, w rodzinie, jakich tysiące. I właśnie dzięki temu opowieść „Marionetki Baby-Jagi” Doroty Suwalskiej może być przestrogą.
(więcej…)
