Spektakl „Janosik. Naprawdę prawdziwa historia” powstał w efekcie projektu, w którym oprócz warszawskiego Teatru Lalka, udział wzięli Stary Teatr w Nitrze i Teatr Drak w Hradcu Králové.
(więcej…)
Z góry uprzedzam, że krytykiem teatralnym to ja nie jestem. Być może nie potrafię w związku z tym doszukać się głębszych znaczeń ani wyczerpująco odpowiedzieć na pytanie: „co poeta (reżyser) miał na myśli…”. Jestem po prostu matką, która udając się ze swoją czterolatką do teatru oczekiwała nieco, a właściwie – powiem wprost – sporo więcej niż zastałam czy też odebrałam. I chyba w związku z tym, kierując się intuicją i zwykłym ludzkim: podoba się, nie podoba się – dałam sobie prawo do wyrażenia opinii. O tyle nieśmiało, że rzecz się działa w szanowanym teatrze, twórcy są cenieni w świecie scenicznym, a zapowiedzi wyglądały niezwykle obiecująco. Cóż, raz kozie śmierć… (więcej…)
Teatr Dzieci Zagłębia, jak na teatr przystało, znajduje się przy ulicy Teatralnej w Będzinie, a dokładniej – w narożnej części ciągu kamienic. Przytulny klimat wnętrza udekorowanego pracami dzieci oraz zdjęciami ze spektakli, zachęca do przybycia jeszcze zanim rozlegnie się pierwszy dzwonek. (więcej…)
Teatr Czarodziejskiej Kury, twór młody, acz prężny, znów zabrał dzieci w niezwykłą podróż teatralną. Tym razem widzowie trafili do Łomży, gdzie poznali wkraczającą w życie Krowę Andżelajnę – rezolutne cielątko, można by rzec.
(więcej…)
Stworia – miejsce z pozoru idealne, zamieszkane przez szare stworzenia nieświadome istnienia innych barw, ale w tej nieświadomości szczęśliwe. Jednak i tam wydarzyć się może coś, co wszystkich wprawi w konsternację. Otóż pewnego dnia jeden z mieszkańców krainy budzi się… zielony. Niemożliwe, a jednak… No i co zielony Stworek, który tę zieloność sobie wyśnił, ma począć? Jest inny, mimo że szara rzeka uparcie twierdzi, iż nic się nie zmieniło – bo przecież istnieje tylko szary kolor! Nie pasuje do wszechobecnej szarości, burzy trwający od niepamiętnych czasów ład i porządek. Świadom, że nie przystaje już do otoczenia, „odmieniec” wyrusza na poszukiwanie zielonej rzeki, która pokaże mu jego prawdziwe odbicie. (więcej…)
Baśń Carla Collodiego o wystruganym z drewna przez majstra Dżepetto pajacyku zna chyba każdy z nas. A na pewno zapamiętaliśmy wydłużający się nos Pinokia jako wymyślną karę za kłamstwo. Czy pamiętamy jednak, iż długaśny nos pajacyka jest tylko jednym z motywów książki, która podejmuje rozważania o wielu uniwersalnych tematach? Począwszy od trudnego dojrzewania zbuntowanego chłopca, poprzez empatię i szacunek dla drugiego człowieka oraz zrozumienie powagi życia, aż do bezwarunkowej miłości rodzicielskiej. Próbę przedstawienia wachlarza tych trudnych tematów podjęli Anna i Tomasz Rozmianiec, inscenizując „Pinokia” w Teatrze Animacji w Poznaniu. Czy się im udało? Trudno jednoznacznie odpowiedzieć. (więcej…)
Oszczędna scenografia, dominacja bieli, żadnych słów, za to dużo humoru i świetne pomysły reżysera – tak w jednym zdaniu opisać można najnowsze przedstawienie dla dzieci, wystawiane w warszawskim Guliwerze. (więcej…)
Nieco zapomniany praski teatr Baj stara się przyciągnąć widownię, a czyni to naprawdę przemyślanymi trickami – atrakcyjnym repertuarem, pokazami życia zakulisowego, a nawet wyposażeniem budynku…
(więcej…)
Najlepiej smakuje krem z trzydziestu rurek, za które nie trzeba zapłacić – to udało się sprytnej Pchle Szachrajce. Najsmaczniejsze są spektakle dla dzieci, w których inteligentny dowcip rozśmiesza młodszą część widowni, a uroczy podtekst bawi dorosłych – to udało się twórcom bydgoskiego przedstawienia Pchła Szachrajka. (więcej…)
Najnowsza premiera lubelskiego teatru im. H. Ch. Andersena – „Przygody Sindbada Żeglarza” – to historia oparta na jednej z „Klechd sezamowych” Bolesława Leśmiana. Spektakl zdecydowanie różni się od japońskiego serialu telewizyjnego, emitowanego w latach osiemdziesiątych przez TVP1 (powtarzanego w 2008 roku). (więcej…)