„Kuferek Adama Mickiewicza” – recenzja książki

Gombrowicz pisał, że „Słowacki wielkim poetą był” i jest to sprawa tak oczywista, że nikt nie próbuje z nią dyskutować, choć większość wymawia to zdanie z uśmiechem na ustach. Równie wielkim poetą był inny twórca epoki romantyzmu, czyli Adam Mickiewicz. Jedni jego utwory uwielbiają, inni omijają szerokim łukiem. Na lekcjach języka polskiego zetknął się z nimi każdy i każdy potrafi wymienić z pamięci kilka tytułów. Nieco mniej wiemy chyba o życiu naszego wieszcza.

Szansę na nadrobienie braków daje nam wszystkim wydana niedawno przez wydawnictwo Muchomor książka Jarosława Mikołajewskiego. Autor jest znanym poetą, reporterem i prozaikiem, a oprócz tego pracuje w Muzeum Literatury imienia Adama Mickiewicza. Tam, niemal codziennie, spotyka się z grupami zwiedzających, którym przybliża postać patrona muzeum. Pokazuje im, między innymi, dębową skrzynię, którą otrzymał od matki wyjeżdżający na studia Adam Mickiewicz. Teraz zajrzeć do niej mogą wszyscy, którzy sięgną po książkę „Kuferek Adama Mickiewicza”. Jest to niedługa biografia naszego wieszcza, w której każde ważne wydarzenie z jego życia znajduje potwierdzenie we fragmentach jego twórczości. I tak przy opisach dzieciństwa czytamy fragmenty „Inwokacji”, a przy wspomnieniach z czasu studiów, fragmenty „Ody do młodości”. W innych miejscach znaleźć można cytaty z „Dziadów”, „Konrada Wallendroda” i oczywiście „Pana Tadeusza”. Wybór żadnego z nich nie jest przypadkowy, każdy znajduje się dokładnie w tym miejscu, w którym być powinien. Jest to więc nie tylko podróż przez życie Mickiewicza, ale także świadectwo ewolucji jego twórczości.

„Kuferek Adama Mickiewicza” nie jest najobszerniejszą biografią wieszcza, jaką możemy znaleźć w księgarniach lub bibliotekach. Jest jednak na pewno biografią bardzo ciekawą. Nie tylko ze względu na formę, ale również na treść. Czytelnik ma wrażenie, że bohater jest jego rówieśnikiem i kolegą, a nie człowiekiem sprzed 200 lat. W żaden sposób nie odbiera to jednak książce powagi. Nie czujemy również, że opowieść o Mickiewiczu jest banalna albo niepoważna. Książka jest ciekawa, przemyślana i dobrze napisana. Autor miał na nią dobry pomysł i trzymał się go od pierwszej do ostatniej strony. Dzięki temu czytelnicy dostają wartościową książkę, którą dobrze się czyta, przy okazji poszerzając wiedzę o jednym z najbardziej znanych polskich twórców.

Magda Kwiatkowska-Gadzińska
Ocena 5